Rozdział 26

Obiecałam że dodam w sobotę :)) Chciałabym polecić wam zarąbistego bloga Oli Iwanek którego chętnie  czytam już od dawna zapraszam :) -->  http://dawid-kwiatkowski-moja-historia.blogspot.com/2014/09/rozdzia-17.html  Jeszcze chciałam pochwalić się moją nową czytelniczką która, jak na razie skomentowała każdy mój rozdział do 7 bo chyba dopiero czyta :D ma ona nazwę "Najlepsze vansy w mieście" Dziękuję, za strasznie miłe komentarze i za to, że jesteś <3
-Musisz zerwać z Dawidem...
-Haahah niby czemu?
-Zrób żeby mniej go bolało, albo ty zerwiesz z nim, albo on z tobą.
-Niby dlaczego ma ze mną zerwać ?
-Zerwij z nim, albo on zerwie z tobą. Masz dwa dni. Do czwartku z samego rana.
-Nie będę z wami rozmawiać.
Wstałam od stołu i z powrotem poszłam do domu, zaczęłam płakać ale nie dlatego, że oni mówili mi takie rzeczy. Przypomniała mi się Elizka..... Miałam wrażenie, że któryś z nich poszedł za mną, ale nie miałam zamiaru tego sprawdzać.Nagle poczułam jak ktoś mnie obejmuje, obróciłam się i zobaczyłam że to Deny.
-Hej, co tu robisz czemu płaczesz?
-Elizka nie żyje. Przez Patrycję.
-Ehh, dasz zaprosić się na lody? To Ci pomoże.
-Pewnie - Powiedziałam już trochę się opanowując.
Poszliśmy z Deny-m na lody siedzieliśmy i dobrze się bawiliśmy. Potem zrobiło się późno było już po 20 a ja tyle nie chciałam siedzieć bo wiedziałam że zaraz Wrzosek wróci do domu i zobaczy, że mnie nie ma. Deny zaproponował tylko czy nie chcę żeby mnie odprowadził, zgodziłam się.
-Dziękuję Ci, świetnie się bawiłam. - Powiedziałam podchodząc do niego i przytulając się.
-Ja też. - Powiedział Deny.
Nagle się do mnie zbliżył nie wiedziałam o co mu chodzi. W momencie pocałował mnie w usta. Po chwili oprzytomniałam i odepchnęłam go od siebie... Przecież on nie wie że jestem z Dawidem.
-Deny!
-Przepraszam, myślałem że tego właśnie chcesz.
-Deny nie, ja jestem z Dawidem!
-Przepraszam, nie wiedziałem. - Odpowiedział zszokowany
-Nic, nic się nie stało. Myślałam że idziemy jak przyjaciele, bo zapomniałam że nie powiedziałam Ci że jestem z Dawidem, widocznie ty odebrałeś to inaczej.
-Eh. Ja już może lepie pójdę.
-Pa. - Powiedziałam po czym pocałowałam go w policzek.
-Do zobaczenia. - Odpowiedział skompromitowany i poszedł powoli prosto przed siebie.
Weszłam do domu, Wrzoska chyba nie było. Poszłam do siebie do pokoju i kiedy usiadłam zadzwonił dzwonek. Zeszłam żeby otworzyć. Był to Wrzosek. Kiedy chciałam zamknąć drzwi zadzwonił telefon to Dawid.
-Cześć, mogę do Ciebie przyjść ? Załatwiłaś te swoje sprawy?
-Tak.
-To dobrze. - Powiedział Dawid całując mnie w usta, okazało się że stał za ścianą.
-Czemu masz mokre usta, jakbyś się całowała? - Zapytał Dawid zdziwiony.
-Bo piłam wodę. - Odpowiedziałam niepewnie.
Chciałam szybko zmienić temat.
-Mam ciastka chcesz?
-A wież, że Cię kocham? - Powiedział z błagającymi oczami.
-Heh, chodź.
Dawid poszedł za mną do kuchni a ja wyciągnęłam mu ciastka z pojemnika, patrzałam tylko jak je jedno za drugim. Myślałam że zje wszystkie kiedy ugryzł ostatnie z chyba 50 zapytał.
-Chcesz trochę?
-Hah, teraz? Nie dziękuję.
-Może nie pójdziemy już w tym tygodniu do szkoły, tylko spędzimy ten czas razem?
-Okej, w sumie czemu nie.
-Jutro pójdziemy do wesołego miasteczka co?! Proszę, całym Aloha Team-em. No proszęęę ! - Błagał mnie jak małe dziecko.
-Dobrze. - Powiedziałam całując go w policzek. - Tylko im powiedz.
Dawid cały szczęśliwy wyciągnął z ręki telefon i powysyła do wszystkich sms-y. Ja tylko patrzałam jak szybko je pisze. Miał wielką wprawę. Potem oglądaliśmy jeszcze filmy  do wieczora i o 23 Dawid poszedł do domu. A ja poszłam spać.